Burak cz. 2

Z nawozów pomocniczych dobrze skutkują nawozy azotowe w połączeniu z fosforowymi: gdzie w ziemi brak wapna i potasu, tam trzeba dodać i tych składników.

Ażeby pędy nasienne mogły wyrosnąć należycie, kwitnąć i dojrzałe nasienie wydać, na to potrzebują sprzyjających warunków, a mianowicie dostatecznej ilości wilgoci aż do zakwitnięcia, następnie pogody podczas kwitnięcia, a wreszcie pogody na czas dojrzewania i zbioru.

Burak pospolity należy do rodziny komosowatych i rośnie dziko jako roślina jednoroczna na wybrzeżach morza Śródziemnego. Korzeń jej jest cienki, zazwyczaj grubości łodygi, drzewiasty; przez uprawę korzeń znacznie rozrósł się w objętość, stał się więcej soczystym, a roślina zamieniła się z jednorocznej w dwuletnią.

W pierwszym roku rośnie tylko w korzeń, w drugim roku idzie w łodygę i daje nasienie. Dawniej uprawiano roślinę tę tylko na paszę, obecnie hoduje się ją na szerszą skalę także do wyrobu cukru.

Pierwszą formę nazywamy burakiem pastewnym, drugą zaś burakiem cukrowym. Z roślin okopowych dają buraki pastewne najwyższe plony.

Buraki pastewne podzielić można na odmiany o korzeniach długich i odmiany o korzeniach długich i odmiany o korzeniach okrągłych.