Choroby chmielu

Podpora chmielu

Podpora chmielu

Chmiel jak i każda roślina uprawna podlega wielu chorobom, gospodarcze jednak znaczenie dla producenta posiadają dwie choroby: jedna powodowana przez mączniaka rzekomego, druga mniejszego znaczenia przez mączniaka właściwego.

Mączniak rzekomy chmielu

Na początku lata rośliny opanowane przez mączniaka rzekomego posiadają liście z plamami na górnej powierzchni. Plamki układają się przede wszystkim wzdłuż środkowej żyłki, są drobne, kanciaste, niekiedy okrągłe, koloru brunatnego. Na przedniej stronie liścia chorego pod plamkami widzimy nalot puszysty fioletowo-szary, niekiedy czarny. Nalot ten utworzony jest z grzyba i zarodników. W latach wilgotnych i ciepłych choroba szybko się szerzy i opanowuje całe blaszki liściowe.

Występuje też choroba na szyszkach powodując ich brunatnienie i zamieranie, jak również występuje choroba i na pędach wywołując nienależyte rozwijanie się blaszek liściowych i zawijanie się ich ku dołowi. Jest to bardzo groźna choroba chmielu.

Środki zaradcze:

  1. na jesieni staranne usuwanie pędów, liści i szyszek, na których przypuszczalnie występuje choroba i spalanie ich,
  2. niszczenie (spalanie) chmielu dzikiego, który często jest źródłem zarazy,
  3. w okresie wegetacji obcinanie i niszczenie części roślin porażonych przez chorobę,
  4. nie dopuszczanie, aby pędy chmielu leżały na ziemi, były bez podpór; na wilgotnej glebie chmiel łatwo podlega chorobie,
  5. gdy pędy dosięgną 80 – 100 cm wysokości i trzymają się podpór, należy zraszać chmiel 0,75% cieczy bordoskiej, później zaś co jakieś 2 – 4 tygodnie 1% cieczą bordoską,
  6. należy zakładać chmielniki na gruntach odpowiednich, a więc przede wszystkim nie za wilgotnych, przy nawożeniu unikać nadmiaru nawozów azotowych.

Mącznik właściwy chmielu

We wczesnych już okresach wegetacji można zauważyć na liściach chmielu drobne plamki koloru białego, z czasem zlewające się i pokrywające całą blaszkę liściową. Plamki te składają się ze strzępek grzybni i zarodników, pod jesień plamki przybierają ciemniejszy odcień.

Środki zaradcze:

  1. na jesieni niszczyć (spalać) wszystkie rośliny opanowane przez chorobę,
  2. niszczyć chmiel dziko rosnący,
  3. przy pojawieniu pierwszej plamki mączniaka rozpocząć zraszanie chmielu cieczą siarkowo- wapienną (ciecz kalifornijska).