Burak cz. 15
Gdy końce łodyg nasiennych zaczynają brunatnieć, a wnętrze ziarna nasiennego napełnione jest mączką, o czym przekonać się można przez przegryzienie ziarna, można zacząć sprzątać nasiona. Łodygi nasienne ścina się sierpem; ponieważ wysadki nierówno dojrzewają, najlepiej zbierać je kilka razy, póki zupełnie nie dojrzeją. Przy sprzęcie wiążą nieraz wysadki w małe pęczki, w których schną przez dłuższy czas; sposób ten nie jest jednakże racjonalny, ponieważ przez to ginie wiele nasion i nasiona nie mają wewnątrz pęczków owej żółtej barwy, cechującej dobre nasiona. Najlepiej suszą się nasiona zebrane za pomocą płacht w luźnych wałkach lub też na odpowiednio urządzonych wiązaniach dachowych. Łodygi przewraca się kilkakrotnie, póki nie obeschną zupełnie, potem młóci się je w razie pogody w polu cepami lub na młócarni, w razie niepogody w stodole. Po wymłóceniu, czyści się nasienie na młynkach, rozpościera niezbyt grubo na podłodze śpichrza i przerabia często. Wedle badań Marek’a zdolność kiełkowania trwa u buraków cztery lata, potem szybko opada. Plon przeciętny przy burakach cukrowych wynosi z 1 morga około 20 centnarów nasienia (w sprzyjających warunkach można zebrać 35 centnarów), przy burakach pastewnych zaś nieco mniej.