Główne odmiany zbóż cz. 17

Więcej znanymi odmianami są: jęczmień norweski i peruwiański.

2) Jęczmień czterorzędowy. Kłos składa się z sześciu rzędów, ustawionych jednak nie symetrycznie obok siebie, lecz przeciwległe po nad sobą, w skutek czego wygląda jakby nastroszony, z dwóch stron wyraźnie ściśnięty.

Jęczmień czterorzędowy ozimy dojrzewa wcześnie, daje sprzęt obfitszy od jarego, dla guberni północnych i zachodnich Rosji ma bardzo małą wartość, w czasie bowiem bezśnieżnej zimy wymarza już przy 12-tu stopniach mrozu..

Odmiany jare można podzielić na:

a) o ziarnach zrosłych z plewą, b) o ziarnach nagich i c) o ziarnach nagich i bezostnych.

W mniejszych gospodarstwach najbardziej u nas rozpowszechnionym jest jęczmień czterorzędowy jary, o ziarnie zrosłem z plewą, co przypisać należy bardzo wczesnemu dojrzewaniu i dobremu udawaniu się na gruntach mniej żyznych, lżejszych, nieodpowiednich dla innych gatunków.

Jest plenny, lecz wydaje ziarno drobne, płaskie, o grubej łusce. Mniemanie o mniejszej wartości jęczmienia czterorzędowego o tyle jest słuszne, o ile ten ostatni użytym być ma na wyrób piwa, nie należy jednak zapominać, że stanowi on zupełnie dobry materiał na słód gorzelniczy i że w wielu razach w żywieniu inwentarzy z korzyścią może zastąpić owies.