Główne odmiany zbóż cz. 11

3-ci gatunek: Pszenica twarda (Triticum durum Desf). Kłosy ścieśnione, krótkie lub długie, nieco owalne, odznaczają się liczniejszymi, dwa razy od kłosa dłuższymi, sztywnymi ośćmi, podobnymi do jęczmiennych. Źdźbła zwykle wewnątrz rdzeniem wypełnione, zdarzają się jednak odmiany ze źdźbłami pustymi.

Ziarno nadzwyczaj twarde, szkliste, o odłamie rogowym, ze znaczną zawartością glutenu; wyróżnia się tern, że jest zazwyczaj niezbyt pełne, więcej kanciaste i na obydwóch końcach spłaszczone.

Uprawianą bywa jako jara wyłącznie prawie we wschodniej, południowej Europie i w północnej Afryce; dostarcza najlepszej mąki na makarony, które stanowią tam ważny produkt spożywczy.

Do tego gatunku należą odmiany specjalnie rosyjskie: arnautlca, hulanka, białoturha itp. Przeniesione na zachód, wyradzają się nadzwyczaj szybko, a ich szkliste ziarno przeistacza się w nieszlachetne, grubą łuską okryte. 4-ty gatunek: Pszenica polska (Triticum polonicum L.). Dzisiaj w Polsce wcale nie znana i nie uprawiana; przypuścić należy, iż pochodzenie jej z kraju tego wzięło początek.