Burak cz. 6
Tak np. słynne buraki Klein-Wanzleben pochodzą od szlązkich, uszlachetnionych przez dobór wysadków według zawartości cukru i wagi korzenia, a Beslehorna najbogatsze w cukier powstał prawdopodobnie przez krzyżowanie Vilmorin’a z jedną z niemieckich białych odmian.
Z odmian francuskich naczelne miejsce zawsze jeszcze zajmują odmiany Vilmorin’a. Burak biały Vilmorin’a, dawniej selerowatego kształtu dzisiaj ma kształt wydłużonego stożka, z licznymi liśćmi na delikatnych ogonkach, rozściełającymi się na ziemi w chwili dojrzałości. Jest on zazwyczaj najbogatszym w cukier ze wszystkich odmian. Nadaje się szczególniej na grunta niskie, czarnoziemy, jednym słowem na ziemie bogate, czy to z natury, czy też przez obfite nawożenie. Daje zwykle mniejszy plon ilościowy, niż inne odmiany. Burak różowy Vilmorin’a ma korzeń wydłużony, więcej wrzecionowaty, niż stożkowaty. Miąższ ma różowy.
Daje wyższy plon niż biały, lecz mniej zawiera cukru. Odmianę buraków, stosowną dla naszej roli i klimatu, najlepiej się dobiera drogą porównawczych doświadczeń, na własnej glebie wykonanych. Podobnymi porównawczymi badaniami wartości różnych odmian hodowli zagranicznej i krajowej zajmuje się od wielu lat Sekcja Cukrownicza Warszawskiego Oddziału Popierania Przemysłu i Handlu. Z dotychczasowych prób okazało się, że niektóre hodowle Królestwa Polskiego dorównywają pod względem zawartości cukru w burakach najlepszym hodowlom zagranicznym, a przewyższają je siłą kiełkowania.