Author Archive
Written on 12 października, 2017
by admin
in Zboża
Na grunta nadrzeczne, piaszczysto-gliniaste, glinkowato marglowate, bogate, z głęboką warstwą rodzajną, sprowadzać by należało odmiany angielskiej i duńskiej produkcji, przeciwnie zaś na ziemie mniej z natury żyzne, lżejsze, nadają się więcej odmiany morawskie, a zwłaszcza jęczmień Hanna i jęczmień nasz krajowy Nadwiślański. Owies, (Wena sativa L.), jest rośliną, bardzo u nas rozpowszechnioną,
C) Jęczmień paivi. Uprawiany w Danii, Szwecji, Anglii i Francji, ma kłos prosto stojący, płaski, od dołu szerszy, a ku górze zważony, z długimi ośćmi, wyrastającymi wachlarzowato i przedstawiającymi niejakie podobieństwo do pawiego ogona. Wymaga gruntu żyznego, z tego powodu nie jest bardzo rozpowszechniony. Z tego, co powiedzieliśmy o gatunkach i odmianach
Z jęczmienia tego, uprawianego w różnych warunkach gleby i klimatu, uszlachetnianego przez różnych hodowców, wytworzono wielką ilość pododmian, odznaczających się wysokimi zaletami, jako jęczmień browarny. Należą do tego działu: Hallet’a Chevalier, Annat (wyhodowany w Szkocji), Oregon (pochodzenia amerykańskiego), Probstejski (z Holsztynu), Heine’go Chevalier, jęczmień Saalski (w okolicy Halli nad Saalą wyprodukowany), jęczmień
Z pomiędzy odmian o ziarnie nagim wyróżnić należy jęczmień himalajski, którego ziarno duże, brunatne, podobne z wejrzenia do żyta, nadaje się wybornie do wyrobu kaszy, oraz mąki, która zmieszana z mąką pszenną lub żytnią, daje smaczny chleb. Wymaga gruntu żyźniejszego i uprawy staranniejszej, co w połączeniu z łatwym wykruszaniem się ziarna i
Więcej znanymi odmianami są: jęczmień norweski i peruwiański. 2) Jęczmień czterorzędowy. Kłos składa się z sześciu rzędów, ustawionych jednak nie symetrycznie obok siebie, lecz przeciwległe po nad sobą, w skutek czego wygląda jakby nastroszony, z dwóch stron wyraźnie ściśnięty. Jęczmień czterorzędowy ozimy dojrzewa wcześnie, daje sprzęt obfitszy od jarego, dla guberni północnych
Jęczmień (Hordeum vulgare L.), zajmuje bezspornie pomiędzy zbożami jarymi najwybitniejsze miejsce. Ziarno jego nie tylko dostarcza paszy i cennego materiału do wyrobu różnych gatunków kaszy, ale nadto obszerne ma zastosowanie w przemyśle piwowarskim i gorzelniczym, skutkiem czego zawsze jest chętnie nabywane, a produkcja jego w wielu razach może stanowić ważne źródło dochodu
Trzeba przeznaczać pod nie ziemie wynawożone lub posiadające dostateczny zasób naturalnej żyzności. Zwracamy uwagę, że przy wczesnym siewie i odpowiedniej uprawie można z każdej krzycy dochować się żyta świętojańskiego. Z nowszych odmian wiele rozgłosu miały żyta: Szlansztedzkie i Petkuskie. Zyto Szlansztedzkie ma istotnie wygląd imponujący, słomę i kłosy olbrzymie; próby, przeprowadzone z
Wymaga wcześniejszego siewu, krzewi się silniej, aniżeli zwyczajne. Zaznaczyć należy, że i żyto zwyczajne, umieszczone w dobrych warunkach, przybiera własność lepszego krzewienia się. Krzyca wydaje grubszą, sztywniejszą słomę, dłuższe, grubsze kłosy i większe ziarno. Zbiór powinien być przedsiębrany przed zupełnym dojrzeniem, gdyż ziarno łatwo wypada z plew. Wymieniamy tu niektóre z kilkudziesięciu
7-my gatunek: Pszenica jednoziarnowa. Podobna z układu kłosa do poprzedniej, ma kłoski jednoziarnowe, ościste, nader ściśle po nad sobą umieszczone. Sieją ją w górzystych okolicach Turyngii, wyłącznie na obrok dla koni. Ma małą wartość gospodarczą. Przy życie rozróżniamy jeden tylko gatunek: Secalecereale L., rozpadający się na dwie odmiany tj. żyto zwyczajne (ozime
Charakterystyczną cechą są niezwykle długie, cienkie plewki i ziarno, zupełnie podobne do żyta olbrzymiego, z tego powodu, bywa niekiedy zachwalaną pod nazwą żyta „Astrachańskiego“, „Jerozolimskiego“ itd. Uprawiają ją gdzieniegdzie jako zboże jare w Egipcie, Hiszpanii i w południowej Syberii. Ze stanowiska gospodarczego nie ma dla nas żadnego znaczenia. Do pszenic, o ziarnie,